Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

ΑΓΓΕΛΟΙ-ΤΕΡΑΤΑ


-->
Άγγελοι - τέρατα
Πόσο σε συμπονώ μακρινέ μου φίλε
Πόσο κλαίω μέσα μου όταν σε βλέπω να σιγολιώνεις μέσα σ ‘ένα έρημο τοπίο
Χωρίς νερό ,χωρίς τροφή καταδικασμένος
Καταδικασμένος θα είσαι άμοιρε σκύλε
Θα σε φάνε τα όρνια και γω θα γελάω σαρδόνια
Βλέποντας τις σάρκες σου να ξεσκίζουν αδηφάγα θηρία
Μα καλά δεν κατάλαβες πως ήρθες εδώ για να πεθάνεις
Πόσο σε συμπονώ καημένο παιδάκι
Με τους γιατρούς από πάνω σου να προσπαθούν αδιάκοπα
Μα μάταια ,θα ξεψυχήσεις ,μου ραγίζεις την καρδιά
Ο ήλιος αυτός ο άσπλαχνος που σου στέρησε τις χαρές της ζωής
Θα πρέπει μιλιούνια από σας να ξεπαστρέψω ο ίδιος
Μου στερείτε ακόμα και την απόλαυση της ίδιας αυτής πράξης
Να σας γδάρω και να κάνω απ το πετσί σας κάλλυμα
Και απ’ τις τρίχες σας βούρτσες για τα δόντια μου
Και τα δόντια σας θα μπορούσαν να κοσμήσουν
Με την κατάλληλη επεξεργασία τη νέα μου συλλογή
Γιατί σε σας έλαχε αυτή η άδικη μοίρα ;
Να ζείτε σ ένα τόπο χωρίς μέλλον, χωρίς φαγητό χωρίς ελπίδα
Τη νύχτα αυτές τις σκέψεις κάνω υψώνω τα χέρια και φωνάζω γιατί
Κλαίω βουβά για την καταδίκη σας δυστυχισμένα πλάσματα ,αδέρφια μου
Χωρίς εσάς δε θα ζούσαμε ,πρέπει να γίνετε βορά της δικής μου μηχανής
Σας θέλω για να ποτίσω τον κήπο μου ,σας θέλω νεκρούς για τα κοσμήματα μου
Θέλω οι ανaθυμιάσεις σας να χρησιμοποιούνται ως καύσιμο της αυτοκίνησης μου
Και τα εντόσθια σας θέλω να τα ταίσω στα γουρούνια μου και στις κότες μου
Θα περιμένω την παραμικρή ευκαιρία να βρω να σε βοηθήσω
Μικρέ μου φίλε ,έγχρωμε μου αδερφέ
Φτωχή μου γυναίκα
Να διώξω τα έντομα και τις αρρώστιες που σας καταβάλουν
Να διώξω τις έγνοιες από την τραγική ζωή σας
Θα συνδράμω
Τα γουρούνια μου έτοιμα έχω να σφάξω να τους ταΐσω
Που καταβρόχθισαν τις πέτσες σας με λαιμαργία περισσή
Μα εμείς σας βρήκαμε εκεί ,αναλώσιμους ,ανυπεράσπιστους
Έτοιμα γεννημένα θύματα ,στο μέτωπο σας έγραφε
«Φάε με ,χρησιμοποίησε με ,κάνε με ότι θες»
Θα έχανα εγώ την ευκαιρία να βασίσω επάνω σας τη δική μου εξέλιξη
Αν μπορούσα θα τα παρατούσα όλα να έρθω εκεί κάτω
Μαζί με τους άλλους να προσφέρω τη δική μου βοήθεια
Όμως αυτό είναι αδύνατο ανήμπορα μου αδέρφια
Αρκεστείτε λοιπόν σε μια συμβολική ενίσχυση
Ακόμα και το μεσημεριανό μου φαγητό μου είναι δύσκολο να καταπιώ
Τι εικόνες φρίκης ήταν αυτές που αντίκρισα σήμερα
Πονάω μα αισθάνομαι το ίδιο ανήμπορος με σας
Το κρέας μου είναι αδύνατο να μασήσω ,αισθάνομαι προνομιούχος
Και τυχερός συνάμα και ευλογώ κάθε μέρα που ζω σε μια τέτοια χώρα
Σε μια τέτοια περιοχή που εμείς τουλάχιστο δε στερηθήκαμε το φαΐ
Το σπίτι ,την άνεση ,το ζωοδόχο νερό την υγεία ,τη ίδια τη ζωή
Επάνω σας βρωμεροί ,έχω κάνει τα πιο δύσκολα πειράματα μου
Πώς να αντιδράσει ένα πειραματόζωο ,απ ‘τη στιγμή που τους έχω πείσει
Πως είστε καταδικασμένοι ,πως κάποια άδικη μοίρα σας πέταξε εκεί
Σε μια καταραμένη έκταση της γης
Σας έχω δει να ουρλιάζετε απ τον πόνο ,ποιος είπε πως δε θα είναι επώδυνο
Μα δε μπορείς να λυπηθείς τα ζώα ειδικά όταν πρέπει να θεραπεύσεις ανθρώπους
Από ασθένειες που πάνω σας δημιουργήσαμε , καλλιεργήσαμε και επιχειρήσαμε να βρούμε γιατρικά για μας
Μαύρα τομάρια μου προξενείτε αηδία και μια ηδονή παράφορη
Όταν σας βλέπω πεταμένους στα σκουπίδια σας να τρώνε τα έντομα
Τα λιπόσαρκα πρόσωπα σας
Και γω να δημιουργώ και να συστήνω τις επιτροπές προστασίας σας
Και να δίνω τροφή το δικό σας το κρέας στη φυλή μου ,να δημιουργώ χρυσάφι απ τα κόπρανα σας
Και κείνοι ,τι γελοία ανθρωπάρια ,όταν μυξοκλαίνε μπροστά στις οθόνες τους
Όταν απ τις επιτροπές μου διατάζω να προβληθούν εκτεταμένα στιγμιότυπα
Από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης σας
Τώρα θυμήθηκα και μου ήρθε αυθόρμητο το γέλιο
Με τι χαρά και ανυπομονησία και ενθουσιασμό τρέχατε να πάρετε την ανθρωπιστική μας βοήθεια
Και τι απογοήτευση και θυμός όταν διαπιστώσατε πως τα κρέατα και τα ψάρια και τα λαχανικά ήταν αλλοιωμένα ,σάπια χαλασμένα με τα σκουλήκια να ξεπετιούνται από κάθε πλευρά .
Αλλά τα φάγατε βρωμεροί υπάνθρωποι ,δείχνοντας την καταγωγή σας
Και μετά ψοφολογούσατε αφού αγνοούσατε πως ήταν επίτηδες ψεκασμένα και εμβολιασμένα με νέες μορφές ιών με άγνωστες ιδιότητες και αντιδράσεις στο φιλόξενο σας σώμα
Και που να πάτε ,σας στριμώξαμε καλά δε λέω
Από τη μια οι αρρώστιες και ο λοιμός από την άλλη ο εμφύλιος ,οι βιασμοί ,οι σφαγές
Δε θέλατε και πολύ να πέσετε στην παγίδα μας
Πρέπει να το ομολογήσω ήταν καλοστημένη
Σα πειθήνιοι αμνοί συμβιβαστήκατε με τη μοίρα σας
Και όχι μόνο εσείς αλλά και ή ανυποψίαστη δική μας φυλή την αποδέχθηκε
Την πρώτη μέρα δε θα φάει ,θα μας στείλει χρήματα
Άντε και τη δεύτερη ,την τρίτη θα συνεχίσει να σας καταβροχθίζει
Να σας κατατρώει , να σας ρουφάει το μεδούλι
Απενοχοποιημένη πλέον γιατί εκπλήρωσε το χρέος της απέναντι σας
Σας βοήθησε ,χα ,σας βοήθησε
Και αν κάποτε σε μια των περιπτώσεων μαθευτεί το σχέδιο από του ομόφυλους μας
Και πρέπει να απολογηθούμε θα τους πούμε
«Τι διαμαρτύρεστε ,χωρίς αυτούς δε θα ήσασταν ποτέ έτσι
Θέλετε να διακινδυνεύσετε όλα αυτά που κατέχουμε για χάρη των μαύρων ζώων ,των υπάνθρωπων σκύλων ; »
Και τότε ΤΙ θα μου απαντήσουν ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΠΗΛΙΑ