EX:RE - Ex:Re (2018, 4AD)

 

                                                                                                                                                                               

    

                     

                                                                                               

                                        

                                       

                                      

 

EX:RE Discogs

DEADBEAT AND CAMARA - Trinity Thirty (2019, Constelation)

DEADBEAT AND CAMARA - Trinity Thirty (2019, Constelation Records)

DEADBEAT AND CAMARA Bandcamp

Kelly Lee Owens - Kelly Lee Owens (2017, Smalltown Supersound)

 

Kelly Lee Owens - Anxi

 

 Kelly Lee Owens - S.O.

Kelly Lee Owens - Lucid

Kelly Lee Owens - Bird

Kelly Lee Owens - Arthur

CIRCUIT DES YEUX - REACHING FOR INDIGO (2017)

CIRCUIT DES YEUX - Reaching For Indigo (2017, Drag City)


Μερικοί δίσκοι είναι σαν χάπια. Άλλοι αναβράζοντα. Δε χρειάζονται οδηγίες χρήσης, παρακεταμόλη σκέτη. Κάποιοι είναι σαν ένα ποτήρι πεπαλαιωμένο ουίσκι. Διαχέεται παντού η καπνιστή μυρωδιά απ' άκρη σ' άκρη, ποτίζει τις αισθήσεις.Ενιαία.
Είναι και κάποιοι δίσκοι που είναι σαν πόρτες. Ξύλινες, βαριές, αλλόκοσμες, με περίεργα σκαλίσματα. Σε προκαλούν να τις ανοίξεις .Και αν τολμήσεις τότε ανοίγεται μπροστά σου ένας νέος κόσμος. Απάτητος,ανεξερεύνητος. Σε προσκαλεί.
Ξεκινάς με γυμνά πόδια να τον εξερευνήσεις ,κάθε γωνία του, κάθε ξερολιθιά και πρασινάδα και αναπόφευκτα θα ματώσεις έτσι απερίσκεπτα που βαδίζεις επάνω στις αιχμές του. Θα ιδρώσεις για να τον αποκτήσεις, να τον κατακτήσεις μα στην πορεία θα βιώσεις λογής συγκινήσεις και εναλλαγές συναισθημάτων. Και μόλις τελειώσει αυτή η εξερεύνηση και υποτάξεις κάθε δυσπρόσιτο μέρος, κάθε εσοχή , τότε θα καταλήξεις κάτοικος αυτού του νέου κόσμου. Μπορεί και για πάντα.
Το πιθανότερο, βέβαια, είναι να μην είσαι μόνος, όλο και κάποιος άλλος θα βρεθεί να έχει πατήσει τούτα τα χώματα τα για σένα ανεξερεύνητα κάποτε και θα σας δοθεί η ευκαιρία εκτός της συγκατοίκησης πλέον, της συναναστροφής και του μοιράσματος. Των εμπειριών και των συγκινήσεων.
Και ύστερα κι άλλος, κι άλλος ώσπου το μέρος θα είναι γεμάτο και πλούσιο και εύφορο ...Άλλωστε αυτή δεν είναι και η μαγεία της μουσικής...

Ο δίσκος αυτός λοιπόν είναι απ' αυτούς τους ξεχωριστούς .Η βαρύτονη Haley Fohr ως φωνή, σχεδόν οπερατική, είναι ικανή να σε συνεπάρει από μόνη της. Όμως και τα  μουσικά μονοπάτια που τραβάει άλλοτε είναι μελωδικά και υγιή και άλλοτε δύσβατα, απόκρημνα και υποχθόνια, άλλωστε έχει συνεργαστεί με την αφρόκρεμα της progressive ψυχεδελικής underground μουσικής σκηνής του Σικάγο σε προηγούμενους δίσκους,(Cave,Bitchin Bajas). Αυτός ο δίσκος όμως είναι μια πιο προσωπική κατάθεση.

Προηγήθηκε και ένα περίεργο περιστατικό, μια ψυχική και σωματική κατάρρευση και μια βιωματική αποκάλυψη που όπως λέει η ίδια την οδήγησε στη συνέχεια  σε μια εμβάθυνση στην κατανόηση του περιβάλλοντος κόσμου και των ανθρώπων.

Avant garde και folk με περάσματα πότε από κλασσικούς (Tim Buckley, Nina Simone, Nico) πότε από την kraut των Popol Vuh και τους πειραματισμούς της Diamanda Galas (ακόμα και αναφορές στους Suicide) και άλλοτε με πιο drone επιρροές ,ή αυτοσχεδιασμούς αλά Holy Herndon, καταθέτει ένα εσωτερικό δράμα που εξισορροπεί ανάμεσα στο γκροτέσκο και το ιλαρό.
Το μόνο βέβαιο είναι οτι δε θα σας αφήσει αδιάφορους.

(Συνιστώ ανεπιφύλακτα και τον δίσκο In Plain View, με τις προαναφερθείσες συνεργασίες, διαφορετικοί αλλά ισάξιοι)

Εδώ ο δίσκος  In Plain View του 2015