Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
Με ξέχασα !
Εκέι ,δεξιά έχει μια λίστα με διάφορα συγκροτήματα - καλλιτέχνες της μουσικής που αγάπησα και αγαπώ ."Αυτό θα είναι το αποκούμπι μου !" ,σκέφτηκα ,πριν λίγες μέρες ,θα ξεκινήσω (και πάλι) με μουσική αφού εδώ και μήνες δε μπορώ να διαβάσω βιβλίο ,ή να γράψω για καμμιά αξιόλoγη ταινία που είδα ,έστω μια διαπίστωση ,η περιγραφή δεν μπορώ να κάνω ,έμπνευση και διάθεση ,σχεδόν μηδενική .Είναι και αυτή η πόλη ,που τη θεωρώ πλέον παρελθόν μέσα μου ,όχι όμως και τη "Σπηλιά" μου .Εκεί ζήσαμε με διάφορους ανθρώπους (και ζούμε ακόμα με κάποιους ) ,καταστάσεις που κατά πολύ με κάνουν αυτό που είμαι τώρα ,καταστάσεις που ηλέξη "μαγικό" αδυνατεί να περιγράψει !Οπότε ξεκινώ από εκεί ,από εδώ ,από εδώ όπου ήμουνα και είμασταν πάντα .
Και ξεκινώ με ένα καλλιτέχνη που πάντα θεωρούσα "το φάρμακο μου " .Ήταν αυτή η φωνή και οι συνθέσεις που απάλυναν το το οτιδήποτε σε απασχολούσε ,σε έπαιρνε από το χεράκι (όντας τεράστιος ) και σε οδηγούσε σε άλλα μέρη σε ένα road trip σε φανταστικές λεοφώρους με διάχυτη μια άισθηση ελευθερίας και με το ότι τίμημα έχει η λέξη αυτή να συνοδεύει τα συναισθήματα σου ,άσχετα ,με το στίχο .
Επειδή στο YOUTUBE υπάρχουν περιορισμένα κομμάτια οπτικοποιημένα ,είμαι αναγκασμένος να διαλέξω από τα ήδη υπάρχοντα . Κάποια ξεχωρίζω ,αλλά όλα μ ' αρέσουν ,κυρίως από τους 4 πρώτους δίσκους του Mark .
The Winding Sheet ,Whiskey For The Holy Ghost , Scraps At Midnight , I ll Take Care Of You( με τις διασκευές) αλλά και το εξαιρετικό σε σημεία ,Field Songs και γιατί όχι ,και το Bubblegum ... Όλα ,κάποιες στιγμές ,καποιες χρονιές ,κάποιες καταστάσεις ,κάποιοι ονειρόδρομοι .Το "Φάρμακο" ...
και φυσικά και οι Screaming Trees
Butterfly για όλους εμάς
Στην υγειά μας φιλαράκια ...
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
ΑΓΓΕΛΟΙ-ΤΕΡΑΤΑ
-->
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Milk ,σα τη μύγα μες στο γάλα ;
Βλέποντας χθες ,Τετάρτη 1 Απριλίου ,την ταινία Milk από τις προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης Σερρών κάποιες σκέψεις ήρθαν αβίαστα να ριζώσουν ,αναλογιζόμενος ότι ή ιστορία του Harvey Milk και τα γεγονότα διαδραματίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ,τη δεκαετία του 70 και στις αρχές τις δεκαετίας του 80’ .
Όλη αυτή δηλαδή η συνεχόμενη παραφιλολογία σχετικά με την κατευθυνόμενη σκέψη του Αμερικάνικου λαού και τη συντηρητική στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας του καταρρίπτεται ,η τουλάχιστο παύει να ισχύει όταν κάποιος η κάποιοι άνθρωποι αποφασίσουν με σωστή ενημέρωση ,προσεχτικές κινήσεις και περίσσιο θάρρος να παλέψουν ,να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους και συνήθως ,ναι και πάλι για τις Η.Π.Α. μιλάμε ,επιτυγχάνουν μεγάλες νίκες απέναντι στο σύγχρονο κατεστημένο ,κατορθώνοντας να αλλάξουν μια για πάντα το νομικό τοπίο της χώρας τους και να εξασφαλίσουν νομικά την περιφρούρηση και ασφάλεια των δικαιωμάτων τους γι ‘αυτούς και για τις μελλοντικές γενιές . Κάτι που βέβαια δε συμβαίνει μόνο στις Η.Π.Α. αλλά όμως ΚΑΙ στις Η.Π.Α. παρά τα όσα θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο μέσα από μια γενική θεώρηση της κοινής γνώμης στην Ελλάδα ,για παράδειγμα .
Τα «Αμερικανάκια» που εμείς θεωρούμε υπεροπτικά το λαό των Ηνωμένων Πολιτειών ,έχουν να επιδείξουν σημαντικά επιτεύγματα σε μέγεθος όχι μόνο κινητοποιήσεων και εξεγέρσεων ,αλλά και ουσιαστικών μαχών και μάλιστα νικηφόρων ,σε αντίθεση μάλλον με τους μάγκες Έλληνες ,όπου η εξέγερση είναι το κύριο χαρακτηριστικό μας , αλλά μέχρι εκεί ,η αντίδραση χωρίς αποτέλεσμα ,χωρίς μέθοδο ,χωρίς κυρίαρχο στόχο ,αλλά ακόμα κι αν υπάρχει ,χωρίς την κατάλληλη χρησιμοποίηση των μέσων και την έγκαιρη ενημέρωση για την επίτευξη τους .Συμπεραίνουμε λοιπόν ,ότι ενώ πρωτοστατούμε στις εξεγέρσεις ,ελάχιστα είναι αυτά που ουσιαστικά κερδίζουμε και ελάχιστους σκοπού περαιώνουμε παρά το μέγεθος και τη σφοδρότητα των διαφόρων εξεγέρσεων-διαμαρτυριών – αντιδράσεων .
Κάτι σαν τον ενθουσιασμό του μικρού παιδιού που ξεκινά αντιδρώντας και αφού ικανοποιήσει το πείσμα του ,μετά κουράζεται και τα παρατά ,ξεχνώντας ακόμα και το σκοπό της αντίδρασης του ,(όχι την αφορμή) .Κάτι τέτοιο μου θυμίζουν και οι συνεχείς πορείες . Πορείες - πορείες – πορείες και ενδιάμεσα κανένας νομικός αγώνας ,καμία ουσιαστική ενημέρωση ,κανένα πρωτοποριακό επίτευγμα που θα φέρει τον εξεγερμένο όλο και πιο κοντά στην επίτευξη του θεμιτού και , από αγνή ανιδιοτέλεια διαποτισμένου ,χωρίς αμφιβολία ,σκοπού του .
Αν δείτε την ταινία ,ή και άλλες ταινίες που αναφέρονται σε ανάλογες νίκες κατά της συντηρητικής κοινωνία και της εξουσίας ,θα παρατηρήσετε και θα διαπιστώσετε πως κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν διάφορα τεχνάσματα ,όχι με άνομο τρόπο ,αλλά με έξυπνη επινόηση ,και έγιναν σταθερά μελετημένα βήματα ,ακόμα και σε επίπεδο επικοινωνιακής πολιτικής αλλά και συμμαχιών που οδήγησαν πιο κοντά στην κατάκτηση της επιδιώξεως τους .Κανένας δεν έμεινε σε πορείες ,και ελάχιστοι κέρδισαν μόνο από πορείες ,που χωρίς αμφισβήτηση αποτελούν το κυρίαρχο μέρος της λαϊκής αντίδρασης ,αλλά τόσα χρόνια μάλλον αποδεικνύονται αναποτελεσματικές και μάλλον ως μέσον περισσότερο εκτόνωσης (και αυτοϊκανοποίησης ) .
ΣΠΗΛΙΑ